Te vroeg heengegaan

Paul is in het echte leven altijd een goed vriend geweest. Ondanks dat we elkaar niet altijd zagen hielden we regelmatig contact. Als ik in Indonesië was zocht ik hem altijd meteen op. Samen met nog een personages uit het boek was het een grote wens onze oude dag in Bali te slijten. Daar is nu één van weggevallen. De ander wacht nog op mijn beslissing. Hij geniet al van zijn huisje in Bali en van zijn AOW, zon, zee en zuidvruchten.
Paul, ik zal je altijd in mijn hart sluiten, R.I.P.

Ik heb het boek aan het personage 'Rachel' gegeven, mijn P.A. (Personal Assistent). Tot mijn verbazing heeft zij er nog minstens tweehonderd taalfouten uitgehaald. Ik schaam me diep! Ondanks de redactieslag van een freelance redacteur heeft Rachel na twee dagen zwoegen er nog zoveel weten te corrigeren. Als auteur is het onmogelijk om al die tekstfouten te filteren. Je wordt leesblind van je eigen teksten. Rachel heeft me een groot cadeau gegeven en ik ben haar eeuwig dankbaar. 😘👍

Het was de eerste lockdown dat me deed besluiten een boek te schrijven. Ik had het er al vaak met mijn vrienden over. Vaak vertelde ik de meest bizarre verhalen aan ze, waar ze soms smakelijk om moesten lachen of heel verbaasd op reageerden. In een maand tijd waren – tijdens de eerste lockdown – al mijn marketing opdrachten gecanceld, dus besloot ik te schrijven.