Hoe ik begonnen ben
Maar hoe begin je? Zeker als je daar totaal geen ervaring mee hebt. Dus veel op het internet uitzoeken en enorm veel lezen, alle klassiekers, enzovoorts. En vervolgens gewoon beginnen. Natuurlijk in hoofdlijnen een structuur bepalen maar je vooral niet daardoor laten tegenhouden. Beginnen is de belangrijkste stap. Uiteindelijk heb ik bijna een jaar lang dagelijks geschreven, elke dag alles minstens drie teruggelezen en elke dag gecorrigeerd. En uiteraard binnen je kennissenkring gezocht naar meelezers voor de zo belangrijke 'input'.
Na een jaar had ik mijn 'kotsversie'
klaar. Nu was het tijd om een redacteur te vinden en dat was nog wel een 'dingetje'. De gemiddelde offerte was 1500 Euro, een groot bedrag voor een beginnend schrijver. Uiteindelijk is het me gelukt een redacteur te vinden die het gratis voor me heeft gedaan. Gewoon in mijn netwerk gezocht en gevonden. Ik kon mijn geluk niet op. Het heeft hem een maand gekost en mij veel grijze haren, en in die maand ben ik minstens twee jaar ouder geworden. Maar samen waren we blij met het eindresultaat.
In dat jaar dat ik met mijn boek bezig was heb ik tevens uitgezocht wat voor mij de beste oplossing was, wel of niet een uitgever zoeken. Na veel research heb ik besloten het boek zelf uit te geven. Daar ben ik nu heel blij mee. In een later stadium kan ik wellicht samenwerken met een uitgever. Maar ik vind het nu spannend en uiterst leerzaam het zelf te doen. Ook de promotie heb ik in eigen hand. Ik heb zelf de website gebouwd, de crowdfunding campagne opgezet, de persberichten de deur uit gedaan en ben nu bezig met het vervolg.
De boeken worden al verkocht en daar ben ik heel blij mee. Nu mijn netwerk mobiliseren. Gelukkig zitten daar ook BN'ers in die ik mogelijk kan gebruiken voor de promotie.
Ik heb het boek aan het personage 'Rachel' gegeven, mijn P.A. (Personal Assistent). Tot mijn verbazing heeft zij er nog minstens tweehonderd taalfouten uitgehaald. Ik schaam me diep! Ondanks de redactieslag van een freelance redacteur heeft Rachel na twee dagen zwoegen er nog zoveel weten te corrigeren. Als auteur is het onmogelijk om al die tekstfouten te filteren. Je wordt leesblind van je eigen teksten. Rachel heeft me een groot cadeau gegeven en ik ben haar eeuwig dankbaar. 😘👍
Als je een boek begint te schrijven heb je normaal gesproken al een beeld van je gewenste lezers voor je. Wie wil je bereiken? En wat wil je dat ze na je boek te hebben gelezen voor gevoel meegeven. Zo is het echter bij mij niet begonnen.
Het leven zit vol verrassingen, zo bleek het deze week. Paul een personage uit het boek is plotseling overleden. Na een kort ziektebed van drie weken was het afgelopen, een leven van 66 jaar. Zomaar in een flits voorbij, zonder vooraankondiging of luid trommelgeroffel.
Ik heb lang nagedacht over het ontwerp van de cover. Een ding wist ik zeker, ik wilde niet gebruikmaken van stockfoto's of -illustraties. Uiteindelijk heb gekozen voor een tekening die ik in de zomer van 2017 op het naaktstrand van Scheveningen snel heb gemaakt.
Ik kook graag. Al mijn hele leven. Uiteraard begonnen met de Indische keuken maar langzamerhand me verdiept in de keukens van menige culturen. Alle recepten in het boek kook ik geregeld. Ook deze die ik om een of andere reden niet in het boek heb opgenomen.
